O alén. A vida. O destiño. Son moitas cousas, moitas cuestións que sempre estiveron ahí , que todos, absolutamente todos temos na mente, mais somente darémoslle a importancia debida canto esteamos perto do tránsito, da nosa morte.
Si, hoxe andamos demasiado atarefados nas cousas deste mundo falsamente moderno, entretidos con xoguetes, e xogando con inventos que o home puxo a nosa disposición para distraernos na vida e que o tempo pasara con máis velocidade.
O ser humán sempre o enviciaron con contos, o manexaron con contos, fixéron del algo falso.
Namentras as razóns da sua existencia -que sempre estiveron ahí- agardan tristes a que desperte.
No hay comentarios:
Publicar un comentario